«Ապրելու երկիր» կուսակցության նախագահ Մանե Թանդիլյանը գրում է․
«Մինչ Երևանը զավթած իշխանությունները սոսկ հայտարությունների մակարդակում պնդում են, որ հաշմանդամություն ունեցող քաղաքացիները՝ առաջին հերթին երեխաները, պետք է ունենան հասարակությունում ներառվելու բոլոր հնարավորությունները, զուգահեռ իրականությունում Վանաձորից Երևան հասած հաշմանդամություն ունեցող երեխաները չեն կարողանում օգտվել հանգստի ու ժամանցի հասարակական վայրից, ինչպես հարիր է քաղաքակիրթ աշխարհին ու հարազատ մայրաքաղաքին՝ ջերմ, բարի, հոգատար…
Այն, որ հաշմանդամություն ունեցող անձանց նկատմամբ ցանկացած տեսակի խտրական վերաբերմունք պետք է բացառվի, դատապարտվի ու պատժվի, դա քննարկման ենթակա չէ։ Բայց սա կարկառուն օրինակ է նաև այն բանի, որ Երևանը ներառականության լրջագույն խնդիրներ ունի՝ սկսած անընդհատ շահարկվող թեքահարթակների և այլ ենթակառուցվածքների բացակայությունից ու անհարմարությունից, քաղաքային տրանսպորտի անհասանելիությունից, նոր կառուցվող ուսումնական անմատչելի հաստություններից մինչև դրանց արդյունքում քաղաքացիների կողմից ձևավորվող ոչ ճիշտ վերաբերմունք և մոտեցում։
Եվ եթե այս ուղղությամբ քաղաքային իշխանությունները պատշաճ վերահսկողություն սահմանեին, ապա այսօր ոչ մի տնտեսվարողի մտքով անգամ չէր անցնի այս երեխաներին ոչ պարկեշտ ձևով ընդունել կամ սպասարկել։
Քաղաքն ապրելու, տեղաշարժվելու համար պետք է հարմար լինի բոլորին, քանի որ յուրաքանչյուր մարդ արժեք է, ու ոչ մի դեպքում որոշումների հիմքում չպետք է ընկած լինի մարդկանց «հարմարների և ոչ հարմարների» բաժանումը։
Խնդիրը բոլորինս է, և անելիք ունենք բոլորս՝ սկսած անհատական մակարդակում ընկալում և գիտակցություն փոխելուց, ավելի հանդուրժող, բարի ու հոգատար հասարակություն կրթելուց, մինչև աշխատանք տանելը ավելի բարձր օղակներում՝ պետություն, քաղաքային իշխանություններ, մասնավոր հատված։
Երևանը պետք է ապրելու քաղաք լինի բոլորիս համար։
Բաց մի թողեք
Պեսկովը ստանձնել է Բաքվի փաստաբանությունը
ՌԴ-ն միանշանակ գնում է, ինչ գին ենք վճարում դրա դիմաց, ցավալի է, բայց մեր երազանքը մոտ է իրականությանը. Միսկարյան
Մի մոռացեք, որ Հայաստանի դեմ հիբրիդային պատերազմ է սանձազերծված. Հակոբ Արշակյանը զգուշացնում է