Մանասյանն ու ՄԱԿ համակարգողը էքսկուրսիա են գնացել Սյունիք․ Լուսանկար

Մարդու իրավունքների պաշտպանը, բացի այն, որ շարունակ բողոքում է, թե իրեն չեն գնահատում, քննադատում են ու նեղացնում, նաեւ մարզային այցելություններ է իրականացնում:

Հրապարակ թերթը գրել է․ ՄԻՊ գրասենյակից հայտնում են, որ մարդու իրավունքների պաշտպանը եւ Հայաստանում ՄԱԿ-ի մշտական համակարգողը համատեղ այց են կատարել Սյունիքի մարզ եւ մի քանի օր է՝ այնտեղ են: Անահիտ Մանասյանն ու Ֆրանսուազ Ժակոբն այցելել են Մեղրի համայնք: Համայնքի ղեկավար Խաչատուր Անդրեասյանի հետ քննարկվել են համայնքում մարդու իրավունքների հետ կապված, ինչպես նաեւ՝ սոցիալ-տնտեսական հիմնահարցեր: Համայնքի ղեկավարը նշել է, որ բնակավայրերում կան խմելու եւ ոռոգման ջրի, բժշկական օգնության եւ սպասարկման հետ կապված եւ լուծման կարիք ունեցող այլ խնդիրներ:

Քննարկվել են մարզի սահմանամերձ բնակավայրերի բնակիչների իրավունքներին վերաբերող հարցեր: Պաշտպանն ու Հայաստանում ՄԱԿ-ի մշտական համակարգողն այցելել են նաեւ Ալվանք եւ Շվանիձոր բնակավայրեր: Տեղի դպրոցներում հանդիպումներ են ունեցել ուսուցիչների եւ աշակերտների հետ:

Բայց այս հետաքրքրվածությունը Սյունիքով ոմանց կասկածելի է թվում, ուստի կապվեցինք Շվանիձորի վարչական ղեկավար Ալիկ Թումանյանի հետ` ի՞նչ հարցեր են քննարկել համայնքում ՄԻՊ-ն ու ՄԱԿ-ի մշտական համակարգող Ֆրանսուազ Ժակոբը, խոսե՞լ են, օրինակ, անվտանգության հարցերի մասին: Վարչական ղեկավարն ասաց. «Դպրոցի հանդիպմանը ներկա չեմ եղել, չեմ գնացել, սակայն նրանց ուղեկցել եմ համայնքի տեսարժան վայրեր` գյուղի մշակույթի պալատ, 16-րդ դարի ջրատար, կամուրջ, եկեղեցի…. զրուցել ենք ոտքի վրա մի տասը րոպե, խոսել ենք բացառապես համայնքի խնդիրների մասին: Հարցրին, թե ինչից են բնակիչները բողոքում, ես էլ ասացի, որ հիմնական դժգոհությունը կապված է խմելու ջրի հետ:

Ոչ մի քաղաքական հարց` անվտանգությանը վերաբերող, մեզ հետ չի քննարկվել: Մեղրիի համայնքապետարան էլ են գնացել, ես այնտեղ ներկա չեմ եղել ու չեմ կարող ասել, թե գլոբալ առումով ինչ բնույթի հարցեր են քննարկել: Խմելու ջրի մասով էլ մենք նաեւ դիմել ենք վարչապետին, սպասում ենք նրա պատասխանին, նա ասել է, որ ամեն բան կանի, որպեսզի հարցը լուծում ստանա»:

Զրուցեցինք նաեւ Շվանիձորի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն Ալեն Ավետիսյանի հետ: Նա նկատեց. «Զրուցել ենք բացառապես կրթական թեմաների մասին: Հարցրին` քանի՞ երեխա է դպրոցում սովորում, ի՞նչ պայմաններ են առկա, ի՞նչ խմբակներ են դպրոցում գործում, ու վերջ, ոչ` այլ հարց չենք քննարկել: Մեկ պտույտ շրջայց ենք կատարել դպրոցում, ու վերջ, առանձնապես երկարատեւ հանդիպում չէր: Այցելություն էր մի քանի րոպեով, ծանոթացան երեխաների հետ, թափուր առարկաների խնդրին ծանոթացան, ու վերջ»:

Ալվանքի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն Վերա Սեւումյանը մեզ ասաց․ «Քանի որ մեր դպրոցը ՄԱԿ-ի պարենի համաշխարհային ծրագրի շրջանակներում տարբեր ծրագրեր է իրականացնում` առաջինից չորրորդ դասարանի աշակերտների համար անվճար սնունդ, արեւային կայանների ապահովում, այգի` հակակարկտային կայանով եւ կաթիլային համակարգով, Ֆրանսուազ Ժակոբն ու Անահիտ Մանասյանը եկել էին մեր դպրոց՝ տեսնելու, թե ինչ պայմաններում են սովորում երեխաները: Եկան հենց այն պահին, երբ երեխաները տաք սնունդ էին ընդունում ճաշարանում: Անգամ այդ օրը երեխաներին տվել էինք մեր ինտենսիվ այգու ծիրանները: Մեր դպրոցը տաքացվում էր փայտե վառարանների միջոցով, իսկ այժմ արեւային կայանները մեզ փրկել են այդ հոգսից, ինչպես նաեւ՝ բնությունը չենք աղտոտում, տաքացնում ենք դպրոցը նորմալ ձեւով: Սա էր հիմնական այցելության նպատակը, ինչպես նաեւ խոսվեց այն մասին, որ նախատեսվում է փակել մեր գյուղի դպրոցը՝ այն միացնելով Շվանիձորի միջնակարգ դպրոցին, ինչը համայնքում դժգոհություն է առաջացրել հատկապես ծնողների կողմից, մարդիկ տարակուսում են, թե ինչպես պետք է երեխաները հասնեն հարեւան գյուղ, թեպետ ասում են, որ տրանսպորտ տրամադրելու են…. դպրոցի շենքը հին է եւ ոչ մի անգամ չի վերանորոգվել: Ես էլ, երեխաների ծնողներն էլ այն կարծիքին ենք, որ ամեն գյուղ պետք է իր դպրոցն ունենա: Մարդու իրավունքների պաշտպանն էլ ասաց, որ դա կառավարության որոշում է, մեզ ասաց, որ հետաքրքրվենք, թե ինչպես է երեխաների տեղափոխությունն իրականացվելու եւ այլն: Մենք դպրոցում ունենք 38 աշակերտ, բայց, օրինակ, Նռնաձոր գյուղում երեխաների թիվն ավելի քիչ է: Շվանիձորի աշակերտների թիվն էլ համարյա մեզ հավասար է, այնպես չէ, որ այնտեղ աշակերտների թիվը մեծ է»: