Չինաստան կատարած այցը սկսելով Չինաստանի միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտում, Հայաստանի ԱԳ նախարար Միրզոյանը հայտարարել է, որ Հայաստանի կառավարությունը պատրաստ է Չինաստանի հետ հարաբերությունը բարձրացնել նոր մակարդակի:
Սա ակնարկ է ռազմավարական գործընկերության պատրաստակամության մասի՞ն, թե պարզապես դիվանագիտական հռետորաբանություն, որի ներքո Երևանն այդուհանդերձ չունի կոնկրետ պատկերացում և գուցե ապավինում է Չինաստանի որևէ առաջարկի:
Բայց, Չինաստանն առնվազն նախնական առաջարկ արել է՝ ապրիլին, երբ հոդված է հրապարակել Հայաստանում այն ժամանակ Չինաստանի գործերի հավատարմատարը, Երևանին առաջարկելով համատեղ գործունեության աշխարհաքաղաքական եւ աշխարհաքաղաքական տիրույթը՝ Գլոբալ հարավ, խոսելով նաև Շանհայի գործակցության կազմակերպությունում ինտեգրացիան խորացնելու մասին:
Արարատ Միրզոյանը կոնկրետություններն իհարկե կքննարկի արդեն պաշտոնյաների հետ հանդիպումներում, մասնավորապես իր չինացի գործընկերոջ՝ Վան Իի:
Չի բացառվում, որ Միրզոյանը հենց այդ ժամանակ կներկայացնի, թե Երևանն ի՞նչ է պատկերացնում հարաբերության նոր մակարդակ ասելով: Այստեղ սակայն խնդիրը իհարկե ձևակերպումը չէ՝ ռազմավարական, եթե նույնիսկ խոսք է գնում հենց ռազմավարական գործընկերության մակարդակի մասին:
Այստեղ շատ կարևոր է բովանդակությունը, դինամիկան, գործնականությունը: Հայաստանն օրինակ վերջին մեկ-երկու տարվա ընթացքում ռազմավարական գործընկերություն է հռչակել Վրաստանի հետ, ստորագրել համապատասխան հանձնաժողովների կանոնադրություն ԱՄՆ հետ, սակայն այդ նոր մակարդակներում կարծես թե չկա գործնականության ու որակի որևէ նոր առարկայական դրսևորում:
Հետևաբար, էականը այն չէ՝ կհայտարարվի՞ Չինաստանի հետ հարաբերության նոր մակարդակի որևէ մակդիր կամ էպիտետ, թե՞ ոչ:
Էականն այն է, թե Երևանը ծրագրային ինչ առաջարկներ կարող է քննարկել Չինաստանի հետ, դրանով նախ փորձելով ներգրավել և Հայաստանի տնտեսությանը ծառայեցնել այն մեծ տնտեսական ներուժը, որ ունի Չինաստանը:
Բաց մի թողեք
Ադրբեջանն ինչ նոր պլաններ ունի, ուր Մոսկվան էլ իբր ուզում է ճնշել
Հայաստանի Հանրապետությունը ծանուցվել է ներդրումային վեճի մասին
Անկումը շարունակվում է․ հուլիսի 1-ի ներկայացված տարադրամի փոխարժեքներն են