Բագրատ սրբազանին եւ նրա աջակիցներին կալանավորելիս իշխանությունը հայտարարեց, թե իրենց հետեւողական ջանքերի շնորհիվ կանխվել է հերթական «հոկտեմբերի 27»-ը: Արդյո՞ք կարելի է 1999-ի հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչությունը համեմատել այս շինծու մեղադրանքի հետ, որով Սրբազանին ու նրա կողմնակիցներին «ահաբեկչության նախապատրաստության» մեղադրանք են առաջադրել: Իսկ ներկայացված պատմությունն ավելի շատ հեռուստասերիալի սյուժե է հիշեցնում:
Չկան տուժողներ, չկան զոհեր, զենք ու իրական նախապատրաստություն, կան մոնտաժված ձայնագրություններ, գունավոր ծուխ, օրինական զենքեր, բջջային հեռախոսներ, որոնք հայտնաբերել են «մեղադրյալների» բնակարաններից: Իսկ մերօրյա «Նաիրի Հունանյանին»` Բագրատ սրբազանին, Տավուշի մարզում բոլորը ճանաչում են որպես բարեգործի, մարդու, որը մեծ թվով անապահով ընտանիքների, ծանր հիվանդների է օգնել, անվարձահատույց եկեղեցական ծառայություններ մատուցել, օրնիբուն քարոզել սեր ու բարություն: Կալանավորված է նաեւ առողջական խնդիրներ եւ մանկահասակ երեխաներ ունեցող Լիդիա Մանթաշյանը` Սրբազան շարժման հանրային կապերի պատասխանատուն: Միակ ապացույց ձայնագրություններն էլ փաստաբաններին չեն ներկայացվում, որ համոզվեն` դրանք իրակա՞ն են, թե՞ կեղծ: Նրանց շահերի պաշտպան Ալեքսանդր Կոչուբաեւը հետեւություն է անում, որ այդ ձայնագրություններն իրական չեն, դրա համար չեն ներկայացվել ո՛չ դատարան, ո՛չ էլ իրենց են տրամադրվել: Իսկ մյուս պաշտպանը` Հովհաննես Խուդոյանը, հաստատեց «Հրապարակի» այն տեղեկությունները, որ Բագրատ սրբազանը պատի տակ «գյուլլել» ասելով նկատի է ունեցել ոչ թե շարքային մարդկանց, այլ՝ թմրանյութեր վաճառողներին․ այդ ձայնագրությունը մոնտաժված է հրապարակվել:
Զուգահեռներ անցկացնելով 1999-ի հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչության հետ՝ պետք է նշենք, որ 8 պետական գործչի սպանած Նաիրի Հունանյանն ահաբեկչությունից առաջ տարբեր գործիչների հետ էր հանդիպել, օրինակ` զրուցել էր Շանթ Հարությունյանի հետ, իսկ ահաբեկչությունից անմիջապես հետո ԱԺ դահլիճում ասել էր․ «Հրանտին ասեք` տղերքին վերցնի գա»։ Բայց նախաքննական մարմինը ո՛չ Շանթին, ո՛չ Հրանտ Մարգարյանին մեղադրանք չառաջադրեց` հասկանալով, որ Հունանյանի հետ հանդիպելը, նրանց անունները հիշատակելը բավարար չէ վերջիններիս մեղադրանք առաջադրելու համար:
Հոկտեմբերի 27-ի գործով մեղադրող, այժմ փաստաբան Հակոբ Մարտիրոսյանը «Հրապարակի» հետ զրույցում հեգնում է` ինչպե՞ս կարող են պետական դավաճաններն իրենց համեմատել Վազգեն Սարգսյանի, Կարեն Դեմիրճյանի, Յուրի Բախշյանի եւ մյուսների հետ. «Երբ առաջին անգամ լսեցի այդ միտքը, որ Հայաստանում նոր հոկտեմբերի 27 է կանխվել, շոկի ենթարկվեցի: Ինչպե՞ս կարելի է նման համեմատություններ անել: Առաջին հարցը, որ ինձ մոտ առաջացավ, հետեւյալն էր. սրանցից ո՞ր մեկն է Վազգեն Սարգսյանը, ո՞ր մեկն է Յուրի Բախշյանը, ո՞ր մի ՔՊ-ականը կարող է լինել Կարեն Դեմիրճյանը, ովքե՞ր կարող է լինել Միրոյանը, Քոթանյանը եւ վերջապես` Լեոնարդ Պետրոսյանը: Սրանք այսքան արհավիրքներից, 5 հազար տղա զոհելուց, Արցախը հանձնելուց հետո դեռ համարձակվում են իրենց համեմատել երկիր ազատագրած, բանակ ստեղծած մարդկանց հետ: Ինչպե՞ս կարող է ՔՊ կուսակցության անդամն իրեն համեմատել ազգային հերոս Կարեն Սերոբի Դեմիրճյանի հետ: Մարդ, որն իր հայասեր, հայրենասեր, առաքինի եւ ազգայնական տեսակով առաջինն է եղել: Ականատես եմ եղել, թե ինչպես էր Կարեն Սերոբիչը վատացել՝ տեսնելով, որ վառվում է Համալիրը…. Սրանցից ո՞ր մեկը կարող է հավակնել լինել Վազգեն Սարգսյան: Ինչպե՞ս կարելի է այս ամենը համեմատել Հոկտեմբերի 27-ի հետ: Մի կարեւոր դիտարկում. հոկտեմբերի 27-ից առաջ Նաիրի Հունանյանը եղել է Թուրքիայում, նախապատրաստական աշխատանքներ է տարել, ինչից հետո Ղրիմում է որոշակի աշխատանքներ տարել՝ թուրքական ազդեցության տակ: Հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչությունը գալիս է Թուրքիայից: Հարց՝ Հայաստանում ո՞ր քաղաքական գործիչն է այսօր պարբերաբար մեկնում Թուրքիա: Բագրատ սրբազանը կապ ունի՞ Թուրքիայի հետ: Հակառակը՝ Սրբազանը պայքարում է Թուրքիայի դեմ, առհասարակ՝ Բագրատ սրբազանի թիմում բոլորը դեմ են Թուրքիային: Բայց, օրինակ, Նիկոլ Փաշինյանն արդեն քանի անգամ Թուրքիա է մեկնում, եւ այստեղ որոշակի հարցեր են առաջանում: 1999-ի հոկտեմբերի 27-ն այն ժամանակվա իշխանության համար եղել է անակնկալ: Նիկոլ Փաշինյանը խոստովանում է, որ գաղտնալսումներ է արել մեկ տարուց ավելի: Եթե իսկապես ահաբեկչություն էր նախատեսել Բագրատ սրբազանը, ինչո՞ւ էիք մեկ տարի հանգիստ նստած սպասում դրան: Այ անողնաշար, սրիկա, պետական դավաճաններ, ինչպե՞ս կարող եք Բագրատին համարել ահաբեկիչ: Ինչքա՞ն ցինիկ եւ անամոթ կարելի է լինել: Նրանք, ի սկզբանե գաղտնալսելով Բագրատ սրբազանին, համոզված են եղել, որ նրա խոսակցություններում ոչ մի հանցագործության հատկանիշ չկա, որոշել են ժամանակ ձգել, որ գա ընտրությունների նախաշեմը, երբ տեսնեն, որ հայ հանրությունը հիասթափվում է իրենցից, իրականացնեն այս շոուն եւ ժողովրդի մոտ տպավորություն ստեղծեն, որ ընդդիմադիրներն ահաբեկիչներ են: Մենք գիտենք, թե յուրաքանչյուր հայ մարդ ինչպիսի սարսափով է հիշում 1999-ի հոկտեմբերի 27-ը: Այժմ փորձում են խաբել ժողովրդին… Այս իշխանությունը վախենում է Սամվել Կարապետյանից: Տեսնելով նրա եւ հոգեւորականների համախմբվածությունը՝ որոշեցին այս ահասարսուռ սուտը հենց հիմա կյանքի կոչել՝ որոշ պրոցեսներ կանխելու համար, ինչպես նաեւ՝ պայքարող մարդկանց վախեցնելու նպատակով»:
Ովքե՞ր էին 1999-ի հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչությունից առաջ Նաիրի Հունանյանի հետ կապի մեջ եղել, եւ ինչո՞ւ նրանք այն ժամանակ քրեական հետապնդումների չենթարկվեցին։ «Այս իշխանությունը սարսափում է իշխանությունը կորցնելու մտքից: Առիթ եւ անառիթ՝ իրենց պահում են ամենավերջին խուլիգանի պես: Այն ժամանակ Նաիրի Հունանյանը դիմեց Սամվել Բաբայանին, Հրանտին՝ Մարգարյան, Շանթին՝ Հարությունյան, ՀԱԲ-ի հրամանատար Վասիլյանին, եւ էլի կային մարդիկ: Ողջ զավեշտն ինձ համար այն է, որ այս ողորմելիներն իրենց համեմատում են մեր հերոսների հետ: Ես մի բան կասեմ. եթե դուք ձեզ համեմատում եք հոկտեմբերի 27-ի զոհերի հետ, ապա ինչպե՞ս է ստացվում, որ դուք 5 հազարից ավելի զինվորների սպանության փաստով քրեական գործի բողոքը մերժած դատավոր Կարեն Բիշարյանին Վերաքննիչ քրեական դատարանից` որպես պարգեւատրում, տարաք Հակակոռուպցիոն վճռաբեկ դատարան, որը կարճ ժամանակ անց փախավ ԱՄՆ եւ այլեւս չվերադարձավ: Դեռ մի բան էլ հայտարարեց, որ ՀՀ իշխանությունների կողմից` զոհվածների մասով դատական ակտը կայացնելիս ենթարկվել է ճնշումների: Խոսքն այն գործի մասին է, երբ ես 2021 թվականին Նիկոլ Փաշինյանի դեմ դատախազությունում հաղորդում էի ներկայացրել: Հիմա էլ անամոթաբար Բագրատ սրբազանին համեմատում են այդ վիժվածքի՝ Նաիրիի հետ, որը պնդում էր, որ մեծացել է Վարդաշենում, որտեղ մարդիկ ապրում են գյուղի հոգեբանությամբ, միեւնույն ժամանակ մի մանկապիղծ` Սերոբ Պողոսյան կար, գնացել, դրան առաջարկել էին, որ իրենց մոր հետ ամուսնանա, որ իրենք բոլորով տեղափոխվեն ԱՄՆ: Ես նրան դատական նիստի ժամանակ հարց տվեցի՝ այդ երբվանի՞ց գյուղի հոգեբանությամբ մեծացած տղան կարող է հոր կենդանության օրոք մոր համար փեսացու ճարել: Նա ինձ պատասխանեց, որ իմ լեզուն կտրելու է, ես ասացի՝ սրիկա… Հիմա ո՞ւմ են համեմատում այդ սրբապիղծ սրիկայի հետ»:
Բաց մի թողեք
Սիսեռով հեղաշրջում՝ համարել են ահաբեկչության նախապատրաստություն
Նույն հաջողությամբ նա կարող էր, ասենք, սիրել ձի վարել, ու վաղն իրեն բռնեին ասեին՝ այդ ձիով պատրաստվում էիր մարդկանց տրորել
Եվ այսպես. մի քայլ էլ արեցինք դեպի պետության ոչնչացում