Վրաստանում իրադարձությունները չեն հանգի մայդանի, հայտարարել է Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Կոբախիձեն, անդրադառնալով երկրում արդեն շաբաթներ շարունակ իրականացվող զանգվածային բողոքի ակցիաներին՝ կապված օտարերկրյա գործակալների մասին օրենքի ընդունման հետ:
Վրաստանը հասել է օրենքի կիրառման ըստ էության վերջին կետին, այսինքն՝ նախագահի կամ խորհրդարանի նախագահի ստորագրությանը: Այն նախագահի նստավայրում է, եթե Սոլոմո Զուրաբիշվիլին չստորագրի, ապա դա կանի արդեն խորհրդարանի նախագահը, որը կառավարող կուսակցության ներկայացուցիչն է:
Այն, որ Վրաստանում վճռվող հարցը չունի միայն ներվրացական նշանակություն, վկայում է հենց միայն արեւմտյան վերաբերմունքը: ԱՄՆ ու Եվրամիությունը Թբիլիսիին սպառնում են ընդհուպ պատժամիջոցներով, թեեւ Վրաստանի կառավարությունը դրանց հակադարձում է ոչ պակաս կոշտ, ասելով, որ Արեւմուտքն ու Եվրոպան այդպիսով կպատժեն հենց իրեն, այլ ոչ թե Վրաստանին:
Եվ այստեղ իհարկե պետք է արձանագրել, որ մեղմ ասած կա ճշմարտության շոշափելի հատիկ: Վրաստանի հանդեպ կիրառելով պատժամիջոց, ԱՄՆ ու Եվրամիությունը Վրաստանն ավելի օտարելու է իրենից: Իսկ դրանից օգտվելու են առաջին հերթին Թուրքիան ու Ադրբեջանը, նաեւ Ռուսաստանը, եւ ընդհանրապես՝ Արեւմուտքի աշխարհաքաղաքական մրցակիցները, այդ թվում հեռավար խաղացող, սակայն բավականին հանդարտ ու սառնասիրտ առաջ շարժվող Չինաստանը:
Այլ կերպ ասած, Վրաստանը «չի կորի», բայց փոխարենը Կովկասում էապես կսահմանափակվի ԱՄՆ ու Եվրամիության գործունեության հնարավորությունը: Եթե իհարկե Վաշինգտոնն ու Բրյուսելը չունեն հենց այդ տրամաբանությամբ առաջնորդվելու մտադրություն, այն մոտեցման շրջանակում, որ նրանք բարձրաձայնել են՝ Կովկասում իրենց գլխավոր դաշնակից դիտարկելով Թուրքիային:
Պետք չէ բացառել, որ նրանք անկարող լինելով ազդել Թբիլիսիի վրա այդ հարցում, փորձում են պլան Բ-ի տրամաբանությամբ ստեղծել Թուրքիայի ազդեցության ընդլայնման հնարավորություն, հատկապես փորձարկված ունենալով ռուս-թուրքական «փոխադարձ զսպման»՝ իրենց համար արդյունավետ մոդելը: Իհարկե դժվար է ասել, որ Վաշինգտոնը կամ Բրյուսելը հեշտ կհանձնվեն Վրաստանում, որը դեռ ունի 2024 թվականի խորհրդարանի ընտրության հարց:
Իսկ այդտեղ կարծես թե ընդդիմության առաջնորդող թեկնածու է ուզում դառնալ Վրաստանի նախագահ Սոլոմե Զուրաբիշբվիլին: Հիշեցնեմ, որ Զուրաբիշվիլին Վրաստան է եկել Ֆրանսիայից, որտեղ այդ երկրի քաղաքացի լինելուց բացի, նաեւ աշխատում էր այդ երկրի արտգործնախարարությունում:
Սա ուշագրավ հանգամանք է առ այսօր, եւ այն, որ Զուրաբիշվիլին կարող է գլխավորել Վրաստանի ընդդիմությունը, կարող է դառնալ բավականին ուշագրավ սցենարային զարգացումներ դիտարկելու հիմք, այդ թվում եւ Հայաստանի դիտանկյունից:
Բաց մի թողեք
Սերժ Սարգսյանը՝ ՀՀԿ անվամբ, պահանջոմ է հրապարակել բոլոր փաստաթղթերը, Նիկոլ Փաշինյանը կլսի՞ նրանց կոչը
Բեմադրելով Ռուբեն Վարդանյանի կեղծ դատավարությունը՝ իշխանությունները կարծես թե վճռական են իրենց համար ռազմավար ապահովելու հարցում․ Le Parisien
Ճապոնիայում գռեհկացված պրակտիկան չի անցնի, այնտեղ հանրային կարծիքը կայուն է, Հայաստանում՝ հեղհեղուկ