Չինաստանի եւ Եվրոպայի միջեւ աշխարհաքաղաքական հակասություններ եւ շահերի ֆունդամենտալ հակամարտություն չկա: Չինաստանի եւ Եվրամիության միջեւ հարաբերությունները ռազմավարական նշանակություն եւ գլոբալ ազդեցություն ունեն,-Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանի հետ բանակցություններից հետո հայտարարել է Չինաստանի նախագահ Սի Ծինփինը: Իր հերթին Հունգարիայի վարչապետն ասել է, որ պաշտպանում է ուկրաինական կարգավորման Չինաստանի նախաձեռնությունը:
Ուկրաինական կարգավորման չինական նախաձեռնությունը պաշտոնապես հրապարակվել է անցյալ տարի՝ այդ երկրի արտաքին գործերի նախարարության կողմից: Պեկինի առաջարկության «մեկը» հակամարտությունը կողմերի ինքնիշխանության եւ տարածքային ամբողջականության հարգման սկզբունքի հիման վրա կարգավորման գերակայությունն է: Մնացածը հումանիտար բնույթի հարցերի թվարկում է:
Վիկտոր Օրբանը Պեկին է մեկնել Թուրքական պետությունների կազմակերպության ոչ ֆորմալ գագաթաժողովից հետո, որտեղ, երեւում է, ուկրաինական կարգավորման հարցում հօգուտ Ռուսաստանի ինչ-որ «նոտա հնչեցնելու» նրա առաքելությունը չի կայացել. Ամփոփիչ փաստաթղթում հստակ արձանագրված է, որ ԹՊԿ-ն սատարում է վիճելի հարցերը բացառապես խաղաղ ճանապարհով եւ երկրների տարածքային ամբողջականությամբ հարգման գերակայությամբ կարգավորելու «անխախտելի սկզբունքներին»:
Ձեւակերպումը հասկանալի է, ինչպես ռուսներն են ասում՝ «անգամ ոզնուն». Թուրքիան հաստատակամորեն պաշտպանում է Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականությունը եւ չի ճանաչում Ղրիմի ռուսաստանապատկանությունը: Նույն դիրքորոշումն ունենա ԹՊԿ անդամ երկրները, որոնցից երկուսը՝ Ղազախստանը եւ Կիրգիզիան, ի դեպ, Ռուսաստանի հետ անվտանգության նույն համակարգի՝ ՀԱՊԿ-ի մաս են կազմում:
Սի Ծինփին-Օրբան բանակցությունները կարելի է համարել Ուկրաինայի հարցում Ռուսաստանի գլոբալ մեկուսացվածության հստակ արձանագրում. եթե Չինաստանը Եվրամիության հետ շահերի ֆունդամենտալ հակամարտություն չունի, իսկ ԵՄ –ում Ռուսաստանի լոբբիստ Հունգարիան ընդունում է, որ ռուս-ուկրաինական հակամարտությունը պետք է կարգավորվի տարածքային ամբողջականության սկզբունքի գերակայությամբ, ինչը փաստացի ձեւակերպել են նաեւ ԹՊԿ անդամ երկրները, ապա ո՞րն է Ուկրաինային կապիտուլյացիա պարտադրելու՝ Ռուսաստանի նպատակի քաղաքական աջակցությունը:
Նման աջակցություն չկա, որովհետեւ ՌԴ նախագահ Պուտինը մերժել է շփման գծում հրադադար հաստատելու առաջարկությունը: Մոսկվային մնում է մի կռվան՝ տակտիկական միջուկային զենքի կիրառման սպառնալիքը: Ըստ երեւույթին, հաշվարկն այն է, որ եվրոպական երկրները, ելնելով սեփական անվտանգության ապահովման անհրաժեշտությունից, կընդդիմանան Միացյալ Նահանգներին:
Դատելով Հունգարիայի վարչապետի հայտարարությունից, Վիկտոր Օրբանը չափազանց զգուշորեն է գնահատում իրավիճակը: Եւ առհասարակ ո՞վ է երաշխավորում, որ նախագահի փոփոխության դեպքում ԱՄՆ-ը Ռուսաստանին «արտոնելու է Եվրոպայի հետ վարվել» ինչպես ցանկանում է: Մոսկվան նաեւ Թուրքիայի, թուրքական աշխարհի հետ էր մեծ հույսեր կապում: Ինչ ստացվեց իրականում, Շուշիում ԹՊԿ գագաթաժողովն է վկայում, որից երկու օր անց Ղազախստանը, Ադրբեջանը, Ուզբեկստանը, Կիրգիզիան եւ Տաջիկստանը համատեղ զորավարժություններ են անցկացնում:
Չինաստան այցից հետո, իհարկե, Պուտինը կարող է Հունգարիայի վարչապետին ասել: «Եւ դու՞, Վիկտոր»: Բայց նման դեպքի համար իրենք՝ ռուսները, հայտնի արտահայտություն ունեն. «Քո անկման համար ես մեղավոր չեմ»:
Բաց մի թողեք
Ալիևի անհավատալի արկածներն Իտալիայում՝ ոչ միայն որպես Ադրբեջանի նախագահ, այլև՝ ՌԴ նախագահի «լիազոր ներկայացուցիչ»
Մոսկվան Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի հետ որեւէ «ոչ պակաս ընդգրկուն» պայմանավորվածությամբ չի հարվածի «թիկունքից»
«Դիմադրության» շարժման «սրբազան» շարունակությունը․ առաջիկա հավաքին իրական շահառուները դուրս կգա՞ն «փարդի հետևից»