Մեզ ականջահաճո է լսել Ուկրաինայի եւ անձամբ Զելենսկիի հասցեին Դոնալդ Թրամփի քննադատությունը, բայց «արդյոք ամեն ինչ այդքան հովվերգական» է,- գրում է ՌԻԱ-Նովոստի պետական գործակալության մեկնաբանը եւ ձեւակերպում, որ ԱՄՆ նախագահի հանրապետական թեկնածուն «խորապես թքած ունի ինչպես Ուկրաինայի, այնպես էլ Ռուսաստանի վրա»։
Նրա գնահատմամբ՝ ամերիկյան ռազմա-քաղաքական եւ գործարար իսթեբլիշմենթը «պարզապես ժամանակ չունի. եւս մի քանի տարի՝ եւ միայն մահապարտը կհանդգնի մրցակցության մեջ մտնել Չինաստանի հետ»:
Ռուսաստանցի վերլուծաբանի հայացքով՝ Թրամփը «մտադիր է ոչ թե դադարեցնել ուկրաինական պատերազմը, այլ պատասխանատվությունը թողնել Եվրոպայի վրա եւ բոլոր ուժերը կենտրոնացնել Չինաստանի ուղղությամբ»։ Վաշինգտոնը Պեկինի հետ բաց առճակատման չի գնա, համոզված է ՌԻԱ-Նովոստիի հեղինակը, բայց «կսրի Թայվանի շուրջ իրավաճակը, որպեսզի Չինաստանի նկատմամբ դժոխային պատժամիջոցներ, մաքսային սահմանափակումներ կիրառի, որովհետեւ սեփական «ժանգոտած գոտին» վերականգնելու այլ հնարավորություն պարզապես չունի»։
Ռուսաստանի նկատմամբ Թրամփի «բարյացկամությունը» նա հիմնավորում է Մոսկվա-Պեկին դաշինքը խոչընդոտելու ռազմա-քաղաքական նպատակադրվածությամբ, որի «նվազագույն նշաձողը Ռուսաստանի գոնե չեզոքությունն է»: Որքանո՞վ են արժանահավատ կամ հավանական այս դիտարկումները, կարող են դատել լավատեղյակ փորձագետները: Հետաքրքիրը քաղաքական ենթատեքստն է”
Կարեւոր է նկատել, որ հրապարակումը հաջորդում է Թրամփի դեմ «մահափորձին» եւ Կրեմլի հայտարարությանը, որ Վլադիմիր Պուտինը նրա հետ կապվելու մտադրություն չունի: Ի՞նչ խորհուրդ ունի Ռուսաստանի նախագահի այդ ժեստը: Պուտինը Թրամփի հետ չի շփվել, որպեսզի ԱՄՆ-ի ներքին գործերին միջամտելու համար իրեն քննադատելու առիթ չտա՞: Մինչ այդ էլ նրա մամուլի խոսնակն ասել է, որ Հունգարիայի վարչապետը «Պուտինից Թրամփին ուղերձ չի տանում»:
Կարելի է ենթադրել «Պուտինը Թրամփի հետ շփումներից խուսափում է», որպեսզի նրա քարոզարշավին չվնասի։ Բայց այդ դեպքում պետք է ընդունել «ամերիկյան հանրությունը Պուտինին գործընկեր չի ընդունում»: Այս առումով ՌԻԱ-Նովոստիի վերլուծականը ոչ մի դրական հեռանկար չի հուշում, քանի որ բաց անոնսավորում է «Ռուսաստանը ոչ մի դեպքում Չինաստանի» «թիկունքը չի մերկացնի»:
Ուշագրավ է, որ Բաքվի մամուլը գրեթե նույն տոնայնությամբ քննարկում է ԱՄՆ-Թուրքիա հարաբերությունները եւ հանգում եզրակացության, որ Միացյալ Նահագները «հազիվ թե սկզբունքային հարցերում, ինչպիսին, օրինակ Սիրիայի հյուսիս քրդական ինքնավարության խնդիրն է, ընդունի Էրդողանի մոտեցումները»:
Մոսկվայում եւ Անկարայում Թրամփի հաղթանակի հետ առանձնակի լուրջ հույսեր չեն կապվում: Բացառված չէ, որ այդ հակաքարոզչությունը տեղեկատվական հնարք է, բայց ինչու՞ այդքան բացահայտ եւ Թրամփի հասցեին կոշտ ձեւակերպումներով:
ՌԻԱ-Նովոստիի հեղինակը նրան ներկայացնում է որպես «հիստերիկի, որ տեսակետն առաջ է մղում բանակցությունների սեղանին բռունցքի հարվածներով»:
Իսկ Բաքվի լրատվամիջոցը գրում է, որ 2017թ. նա խոստացել է զորքերը հեռացնել Սիրիայից, բայց «երբ զինվորականներն ըմբոստացել են, վայրկենապես հրաժարվել է Էրդողանին տված խոստումից»:
Ըստ երեւույթին, Կրեմլը հույս չունի, որ Թրամփը կընդունի ուկրաինական կարգավորման Պուտինի վերջնագիրը: Եթե Մոսկվան հեռանկարն իրոք այդպես է տեսնում եւ Թրամփին «բացահայտում» որպես Չինաստանի դեմ պատերազմի նախապատրաստվողի, ապա միջազգային քաղաքականության ապագան ավելի մռայլ է, քան թվում է: Լեհաստանի նախագահ Դուդան հայտարարել է, որ պետք է պատրաստ լինել ՆԱՏՕ-Ռուսաստան ուղղակի բախմանը:
Բաց մի թողեք
Ալիևի անհավատալի արկածներն Իտալիայում՝ ոչ միայն որպես Ադրբեջանի նախագահ, այլև՝ ՌԴ նախագահի «լիազոր ներկայացուցիչ»
Մոսկվան Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի հետ որեւէ «ոչ պակաս ընդգրկուն» պայմանավորվածությամբ չի հարվածի «թիկունքից»
«Դիմադրության» շարժման «սրբազան» շարունակությունը․ առաջիկա հավաքին իրական շահառուները դուրս կգա՞ն «փարդի հետևից»