Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն այսպես կոչված հաղթանակի օրվա կապակցությամբ ելույթում հերթական սպառնալիքներն է հնչեցրել Հայաստանի հասցեին՝ ասելով, թե Հայաստանը գիտե, որ պետք է լսել իրեն:
Ալիևը հայտարարել է, թե Հայաստանը պետք է դադարի սպառազինվելը: Նա խոսել է նաև, որ Ադրբեջանի զինված ուժերը պետք է միշտ լինեն զգոն և պատրաստ՝ հետ մղելու սադրանքները: Ալիևի այս հայտարարությունները պարզապես պաթո՞ս են՝ ներքին սպառման համար, թե ահազանգ, որ Ադրբեջանը COP29-ից հետո իսկապես ծրագրում է ռազմական որևէ արկածախնդրություն, մեծ կամ լոկալ մասշտաբի:
Նախօրեին Ադրբեջանը կազմակերպել էր խաղաղության պայմանագրի չհամաձայնեցված կետերի արտահոսքը, ինչը կամ նշանակում է, որ այդ պայմանագիրն այլևս դառնում է պատմություն, սովորաբար հենց այդ պարագաներում էին նաև արտահոսում ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման ընթացքում միջնորդների մշակած այս կամ այն տարբերակները կամ սկզբունքները տարբեր փուլերում, և կամ Բաքվի կազմակերպած արտահոսքը նշանակում է, որ Ադրբեջանը ուժգնացնում է ճնշումը Հայաստանի հանդեպ:
Ադրբեջանի պահվածքի առումով հարկավոր է ուշադրության արժանացնել թերևս մի էական հանգամանքի: ԱՄՆ նախագահ է ընտրվել Թրամփը, որի քաղաքական նախընտրական «կրեդոն» այն էր, որ գալու է և դադարեցնելու է պատերազմները, և այդ թվում առաջին հերթին ուկրաինական պատերազմը:
Ըստ էության՝ եթե վերանանք այդ հայտարարության նախընտրական պոպուլիստականության ասպեկտից, ավելի խորքային իմաստով Թրամփի դիքավորումն ու նաև ընտրությունը նշանակում են, որ նրա գալստյամբ տեղի է ունենալու նոր աշխարհակարգի հեռանկարների վերաբերյալ քաղաքական առևտրի և պայմանավորվածությունների նոր ալիք, նոր ոճով և բովանդակությամբ:
Ընդ որում՝ դրա նախանշանները բավականին ակնառու էին նաև ՌԴ նախագահ Պուտինի՝ նախօրեին Վալդայ ակումբում ունեցած ելույթում: Ադրբեջանը, ըստ ամենայնի, պատրաստվում է այդ նոր մեծ առևտրին՝ ակնկալելով կորզել որևէ բաժին: Այդ համատեքստն է թերևս Բաքվից կազմակերպված արտահոսքի, ինչպես նաև Հայաստանի հասցեին հոխորտալից հռետորաբանության ներքո՝ ներքին սպառման պաթոսից բացի:
Թեև ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը խոստացել է, որ կապահովվի իշխանության սահուն փոխանցում Թրամփին, այդուհանդերձ, միջազգային հարաբերություններում ներկայումս անցումային փուլ է որոշակի տուրբուլենտության բարձր աստիճանով. ԱՄՆ նոր նախագահը հայտնի է, Սպիտակ տան տերը փոխվում է, հինն այլևս, ըստ էության, չունի նախկին ընկալումը, իսկ նորը չունի գործողությունների լիարժեք իրավասություն:
Ներամերիկյան կյանքում այդ իրադրությունը ունի ինստիտուցիոնալ անվտանգության բարձիկ, միջազգային կյանքում, սակայն, անվտանգության բոլոր համակարգերը խաթարված են: Ըստ էության՝ առկա տուրբուլենտության կառավարման որոշակի միջոցներից մեկը Բուդապեշտում Եվրոպական քաղաքական համայնքի գագաթնաժողովն էր, որին չէր ժամանել Ալիևը: Բայց այնտեղ էր Էրդողանը, որը նաև հանդիպում ունեցավ Ֆրանսիայի նախագահի հետ:
Բաց մի թողեք
Բելգիացի քաղաքական գործիչները Ադրբեջանին կոչ են արել դուրս բերել զորքերը Հայաստանի ինքնիշխան տարածքից
Զանգեզուրի միջանցքի շուրջ նոր խմորումներ Թուրքիայի ու Ադրբեջանի միջև
«Զանգեզուրի միջանցքի» հետ կապված գործընթացները ադրբեջանական կողմի հետ շարունակվում են. թուրք նախարար