Անկարայում ավարտվել են Միացյալ Նահանգների պետքարտուղար Բլինքենի և Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Ֆիդանի բանակցությունները, որից հետո անցկացվել է մամուլի ասուլիս:
Դատելով թուրքական լրատվամիջոցների և հատկապես պետական «Անադոլու» գործակալության փոխանցած սուղ տեղեկատվությունից՝ կողմերը որևէ սկազբունքային համաձայնության չեն հանգել:
Թուրքիան պաշտպանում է Սիրիայի ունիտար պետականությունը, ինքնիշխանությունը և տարածքային ամբողջականությունը և վճռական է ահաբեկչության դեմ պայքարը շարունակելու հարցում: Բլինքեն-Ֆիդան բանակցությունների բարդության մասին կարելի է ենթադրել թուրքական կողմի այն դիրքորոշմամբ, որ «հնարավոր չէ մի ահաբեկչական կառույցի դեմ պայքարել մյուսի աջակցությամբ»:
Ասվածը «թարգմանաբար» նշանակում է, որ Անկարան չի ընդունում Վաշինգտոնի բացատրությունը, որ Սիրիայի հյուսիս-արևելյան շրջանում քրդական փաստացի ինքնավարության հետ համագործակցում է, որպեսզի թույլ չտա Իսլամական պետության վերակազմավորում: Թուրքիան ահաբեկչական է որակում թե ԻԼԻՊ-ը, թե «Սիրիայի դեմոկրատան շարժումը»:
ԱՄՆ պետքարտուղարն ասել է, որ Վաշինգտոնը կիսում է Քրդական բանվորական կուսակցության զինված խմբավորումների հարցում Թուրքիայի մտահոգությունը, բայց անթույլատրելի է համարում Սիրիայում զինված առճակատումը: Սա էլ իր հերթին նշանակում է, որ Միացյալ Նահանգները դեմ է Եվրատից արևելք գտնվող սիրիական տարածքներում թուրք-քրդական զինված պայքարին:
Ասուլիսի ավարտին Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարարն ասել է, որ պետքարտուղարի կարգավիճակում Բլինքենը վերջին անգամ է ժամանել Անկարա, շնորհակալություն է հայտնել նրան անցած շրջանում համատեղ աշխատանքի համար, նոր ձեռնարկումներում հաջողություն մաղթել: Մի իրավիճակում, երբ դեմոկրատական վարչակազմի լիազորությունների ավարտին մնում է մեկ ամիս, ԱՄՆ-Թուրքիա կոնկրետ պայմանավորվածություններ չէին կարող ձեռք բերվել:
ԱՄՆ ընտրված նախագահի մերձավորարևելյան քաղաքականության մասին կանխատեսումները տարբեր են, երբեմն՝ տրամագծորեն ներհակ: Պետքարտուղար Բլինքենին, կարծես, հաջողվել է Թուրքիային փոխանցել, որ Սիրիայում հետագա անկայունությունը կվտանգի տարածաշրջանի բոլոր երկրների, այդ թվում և Թուրքիայի կայունությունը: Խնդիր է, թե Անկարան որքանո՞վ է ունակ կամ շահագրգռված, որ Սիրիայում միջէթնիկական կամ միջդավանաբական բախումներ չսկսվեն:
Այսպես կոչված «անվտանգության գոտին», որ փաստացի թուրքական օկուպացիոն գոտի է, ունի հինգ միլիոն բնակիչ, որից 70 հազարը զինառյալ է: Ենթարկվու՞մ են նրանք միասնական հրամանատարության, թե գործում են կլանային կազմակերպվածության սկզբունքով՝ հայտնի չէ:
Ոչ ոք չի երաշխավորում, որ Դամասկոսում հաստատված «անցումային կառավարությունը» գոյատևելու է մինչև եկող տարվա մարտի սկիզբը կամ այդ ընթացքում հաջողվելու՞ է Սիրիայում իշխանության կազմակերպման ինկլյուզիվ համակարգ մշակել և հասնել ընտրությունների շուրջ կոնսենսուսի
Չափազանց փխրուն եւ ամեն րոպե պայթյունավտանգ իրավիճակում, կարծես, Իսրայելը որոշել է «կրակին յուղ լցնել»: Էթնիկ դրուզներով բնակեցված գյուղերում և ավաններում անցկացվում են համայնքային համգումարներ: Բնակչության ներկայացուցիչների մի զգալի մասն առաջարկում է դիմել Իսրայելի կառավարությանը և անցնել այդ երկրի հովանու տակ:
Ըստ իսրայելական մամուլի, Դամասկոսից հարավ ընկած այդ բնակավայրերում բարձրացվում է սահմանից այն կողմ՝ Իսրայելի տարածքում, ապրող «դրուզ եղբայրների հետ միավորման և իսլամ ջիհադականներից միասնաբար պատիվ և արժանապատվություն փրկելու» պահանջ: Իսրայելի պաշտոնական շրջանակներից արձագանք առայժմ չկա:
Փաստ է, սակայն, որ դրուզների միավորման հարցն ակտուալացվում է Սիրիայի տարածքում իսրայելական զրահատեխնիկայի և դեսանտային ուժերի ներկայությամբ: Սիրիայի համար նոր քաղաքացիական պատերա՞զմ է ծրագրվում, փլուզումն անխուսափելի՞ է:
Բաց մի թողեք
Մերձավոր Արևելքում ԱՄՆ ստիպված կլինի պատերազմին մասնակցել արդեն նաեւ «ֆիզիկապես»
Ի՞նչ հետևանքներ կունենա ճամբարափոխության սինդրոմը կամ ինչո՞ւ ․․․
Ռուսաստանը պարտվում է, այժմ տարածաշրջանի տերն ու տիրականը Թուրքիան է. The Telegraph