Իշխանությունների հիստերիան մատնում է իրենց խախուտ վիճակը

Հայտնագործություն չէ, բայց արժե արձանագրել. հանրային ցանկացած ակտիվություն Փաշինյանն ու ՔՊ-ն ընկալում են որպես իրենց իշխանավարումն ընդհատելուն ուղղված քայլ, անգամ՝ դավադրություն:

«Փաստ» օրաթերթը գրում է. Ու կապ չունի, թե հանրային ակտիվության այս կամ այն դրսևորումը կոնկրետ ինչի հետ է կապված, դա պռոշյանցիների՞ բողոքն է՝ հանրային փոխադրամիջոցի հասանելիության հարցով, թե՞ «ոսկու շուկայի» աշխատողների՝ հարկային մամլիչի հարցով:

Կարճ ասած՝ իշխանությունն իրեն խայտառակ անվստահ է զգում ու ծայրահեղ ագրեսիվ է դրսևորվում: Ասվածի ցայտուն մեկ այլ օրինակ է քպական մեկ այլ կարկառունի ծնողի կողմից «Սրբազան պայքարի» երիտասարդների նկատմամբ արձանագրված ագրեսիվ ու նախահարձակ դրսևորումը:

Իշխանություններն, իրոք, շատ ծանր են տանում նմանօրինակ շարժումները, հասարակական, հատկապես՝ երիտասարդների ակտիվությունը: Դե, այս դեպքում՝ առավել ևս: Մանավանդ, որ շարժումը նախաձեռնել է «Չեմ վստահում Փաշինյանին» ստորագրահավաք:

Այստեղից էլ փաշինյանականների ագրեսիան, քպականների ելույթներում հնչող պիտակավորումները, ամեն ինչի ետևում իրենց դեմ ուղղված դավադրություններ տեսնելը:

Պարադոքսալ կարող է թվալ, բայց Փաշինյանի, ՔՊ-ի ու նրանց սատելիտվողների ագրեսիան օրինաչափ է: Առհասարակ, հանրային աջակցության պաշար ունեցող, ինչպես ասվում է՝ իր ուժերի վրա վստահ որևէ իշխանություն իրեն նման կերպ չէր դրսևորի:

Այնպես որ, իշխանության հիստերիան մատնում է այն, որ իրենք էլ հրաշալի տեսնում են իրենց խախուտ վիճակը: Նաև այն, որ «Սրբազան պայքարի» երիտասարդների քայլերը վստահաբար ճիշտ ուղղության վրա են…