Կասկածից վեր է, որ իսրայելա-իրանյան պատերազմի դադարից հետո իրավիճակը բոլորովին չի վերադառնալու «ելման կետ»՝ թե՛ ռազմա-տեխնիկական, թե՛ քաղաքական իմաստով: Պատերազմը դադարել է, ու պետք է հուսալ, որ այդ դադարի կլինի հաստատուն ու երկար:
Իհարկե, սա ամենևին չի նշանակելու իրանա-իսրայելյան հակամարտության լուծում: Սա նույնիսկ Իրանի միջուկային ծրագրի հարցի լուծում չէ: Հակամարտությունն ու մնացյալ խնդիրները մնալու են, պարզապես փոխվում է դրանց հանդեպ դիրքավորումների միջավայրը:
Ինչպես է այն փոխվում, առայժմ ասել հնարավոր չէ, քանի որ այդ ամենն առավել տեսանելի կդառնա ժամանակի ընթացքում՝ առանցքային դերակատարների վարքագծի համատեքստում: Կա այստեղ շատ հատկանշական մի հանգամանք:
Պատերազմը կանգնում է Հաագայում մեկնարկող ՆԱՏՕ գագաթնաժողովի շեմին: Անկասկած է, որ գագաթնաժողովի ընթացքում շարունակվելու պարագայում, իսրայելա-իրանյան պատերազմը, անշուշտ, լինելու էր գագաթնաժողովին առանցքային թեման:
Ասել միարժեք, որ հիմա ուշադրության կենտրոնում դարձյալ հայտնվելու է Ուկրաինան, թերևս հնարավոր չէ, բայց կստեղծվի, ըստ ամենայնի, երկակի վիճակ: Ինքը՝ Ուկրաինան, ձգտելու է լինել ուշադրության կենտրոնում:
Ընդ որում՝ այդ հարցը լուծելու համար նույնիսկ կարող են արվել որոշակի էպատաժային քայլեր: Չնայած Իրանի դեմ պատերազմի դադարին՝ ինֆորմացիոն ֆոնը, անշուշտ, շարունակում է պահպանվել: Հետևաբար, այստեղ Կիևի համար կա խնդիր: Ինչն է այս հարցում առանցքայինը:
Ուկրաինայի թեմայի առաջնայնության գլխավոր շահառուն կլինեն Եվրամիության երկրներն ու Բրիտանիան: Նրանք կփորձեն այդ թեման առաջ մղել Թրամփի հետ իրենց դիմակայության շրջանակում, որ ծավալվում է այդ թվում եվրոպական անվտանգության ճարտարաապետության հեռանկարների, դրանցում ՆԱՏՕ դերի առումով:
Հարկ է նկատել մի էական հանգամանք: Հասնելով կրակի դադարեցման Իրանի և Իսրայելի պատերազմում՝ Թրամփը ՆԱՏՕ գագաթնաժողովին է ժամանում ավելի ինքնավստահ: Դրան են, թերևս, միտված նրա հայտարարությունները, որ իր գործողություններով հասել է պատերազմի դադարեցման: Թրամփը փորձում է ներկայանալ հաղթող՝ այդ կարգավիճակով ներկայանալ Հաագա:
Եվրոպացիները այստեղ կարող են նրան հակադրել մի բան՝ Ուկրաինա: Թեև Թրամփը ունի գուցե նաև մտավախություն, որ հնարավոր է որևէ «անակնկալ» իրանա-իսրայելյան ուղղությամբ: Դրանով էր, թերևս, պայմանավորված հրադադարի խախտման մասին տեղեկությունների ֆոնին նրա հատու կոչն Իսրայելին՝ չթիրախավորել Իրանը:
Թրամփը հայտարարել էր, թե դժգոհ է Իրանից ու Իսրայելից՝ այդ տեղեկությունների ֆոնին, բայց առավել դժգոհ է Իսրայելից: ԱՄՆ նախագահի մտավախությունը, ըստ երևույթին, այն է, որ Հաագայում ՆԱՏՕ գագաթնաժողովի իր «ճակատամարտում» չստանա հարված թիկունքից: Տվյալ պարագայում, սակայն, Թրամփը ունի երկու «թիկունք» այդ իմաստով՝ Մերձավոր Արևելք ու Ուկրաինա:
Բաց մի թողեք
Ադրբեջանն ինչ նոր պլաններ ունի, ուր Մոսկվան էլ իբր ուզում է ճնշել
Մոսկվան զղջում է, թե՝ չի հավատում Բաքվի արցունքներին
Պուտինի պասով նվեր Ալիևին հենց Բաքվում