Ես նույնպես, ինչպես «Սրբազան պայքարի» երիտասարդները, մեղմ ասած, չեմ վստահում Փաշինյանի իշխանությանը: Ոչ միայն չեմ վստահում, այլ կարծում եմ, որ նրա՝ վարչապետի աթոռին մնալու ամեն օրը մոտեցնում է Հայաստան պետության դե-ֆակտո վերացումը:
Ցանկացած այլ անձի, անկախ կուսակցական պատկանելությունից, այդ աթոռին հայտնվելը տալիս է որոշ շանսեր, բայց, բնականաբար, չի տալիս ոչ մի երաշխիք: Այն վիճակը, որում մենք հայտնվել ենք, պայմանավորված է ոչ միայն նվաստացուցիչ պարտությամբ, այլ հասարակական լուրջ դեգրադացիայով:
Հետեւաբար, հնարավոր իշխանափոխությունն էլ իմ մեջ, ճիշտն ասած, մեծ լավատեսություն չի արթնացնում: Այն տոնայնությունը, որով ՔՊ-ական պատգամավոր Վահագն Ալեքսանյանն իրականացնում է իր կուսակցության քարոզչությունը, նույնպես իմ սրտով չէ: Չնայած հանուն արդարության՝ պետք է ասել, որ այդպես են գործում բոլոր կուսակցությունների «ագիտացիայի եւ պրոպագանդայի բաժնի վարիչները»:
Բայց երբ տարեց կինը մոտենում է ցույց անող (կրկնեմ՝ ինձ համար միանգամայն ընդունելի կարգախոսներով ցույց անող) երիտասարդներին ու իր դժգոհությունն է հայտնում, նույնիսկ վիրավորում է, նույնիսկ ձեռնափայտն է թափահարում, միակ մարդկային պատասխանը պետք է լինի՝ «մայրիկ ջան, մի՛ հուզվեք, ամեն ինչ լավ կլինի»:
Եվ ոչ թե քաղաքական թեմաներով այդ կնոջը բզբզելը, որպեսզի նա ավելի շատ բորբոքվի: Մանավանդ, եթե ցուցարար երիտասարդներին, կարծես թե, խորթ չեն քրիստոնեական արժեքները՝ ներողամտությունը, համբերատարությունը, հանդուրժողականությունը:
Ամենավատ բանը, որը հիմա կա, եւ որն, ի դեպ, նպաստում է հասարակական դեգրադացիային՝ այն է, որ քաղաքական, միանգամայն բնական, հակասությունները վերածվում են անձնական թշնամանքի: Դուք գուցե ասեք՝ «բա որ նրանք…»:
Օրինակ, «բա որ նրանց ոստիկանները քաշքշում էին որդեկորույս մայրերին»: Դա իրականում շատ կարեւոր խնդիր է. արդյոք իմ վարքը պայմանավորված է ուրիշների՞ վարքով, թե՞ իմ ներքին, անսասան, որեւէ «դրսի գործոններով» չպայմանավորված սկզբունքներով:
Ամեն մեկս պետք է պատասխան տա այդ հարցին: Առաջին ճանապարհը հեշտ է, բայց, ինչպես ցույց է տալիս հազարամյակների մարդկային փորձը, հղի է «պատասխան» ստորություններով ու սրիկայություններով: Երկրորդը՝ բարդ է եւ շատերի համար՝ անընդունելի: Բայց դե իմ նպատակը որեւէ մեկի համար ընդունելի լինելը չէ:
Արամ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Բաց մի թողեք
Փաշինյանը բարձրացրել է «մեղքերին թողություն տվող» կառույցի «մեղքերի թողության» հարցը
Հերթական շինծու մեղադրանքներն են ներկայացվել Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը
Քանի դեռ Նիկոլ Փաշինյանն ու ու «ավանդական ընդդիմությունը» միմյանց անկողին են մտել, երկրում բազում խնդիրներ կան. Մարության