Պետք է օգտվել ռուս – ադրբեջանական հակասությունից

Եկատերինբուրգում տեղի ունեցած դեպքերը, 2 ադրբեջանցի եղբայրների ձերբակալությունն ու սպանությունը, որին ի պատասխան Բաքվում ձերբակալվեց «Սպուտնիկ Ադրբեջանի» 8 լրագրող, որոնք Ռուսաստանի քաղաքացիներ են, խիստ սրեց ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունները, որից հետո ՌԴ արտաքին գործերի նախարարություն կանչեցին Ռուսաստանում Ադրբեջանի դեսպանին ու նոտա ներկայացրին, որպեսզի անհապաղ ազատ արձակվեն ձերբակալված ՌԴ քաղաքացիները:

Իսկ Ադրբեջանում ՌԴ դեսպանի փորձերը՝ կապ հաստատելու ձերբակալված իրենց քաղաքացիների հետ, մինչ այսօր ապարդյուն են անցել: Բաքուն դարձյալ հիշել է անցյալ տարի ադրբեջանական ինքնաթիռի կործանման մասին, որի համար 4-ամսյա կալանք են սահմանել եւ նվաստացրել կալանավորված ՌԴ քաղաքացիներին:

Երկու երկրների միջեւ լարված հարաբերություններ են ստեղծվել, ըստ ադրբեջանական մամուլի՝ Ադրբեջանը պատրաստվում է փակել ռուսալեզու դպրոցները: ՌԴ նախագահի մամլո քարտուղարի խոսքով՝ Ուկրաինան է Ադրբեջանին մղում նման քայլերի, որպեսզի դրանով Ռուսաստանի ուշադրությունը շեղեն ռուս-ուկրաինական հակամարտությունից եւ նեղեն Ռուսաստանին:

ՌԴ-ն փորձում է հարթել իրավիճակը, բայց Ադրբեջանը չի գնում դրան, հակառակը` ամեն ինչ անում է, որ տղայական բանավեճի այդ մակարդակը խորանա: Ստացվում է, որ մինչ այս վերջին դեպքերը, ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունները կեղծ բովանդակություն են ունեցել, Ադրբեջանը դերասանություն է արել, հիմա ցուցադրում է իրական դեմքը:

Ռուսաստանում զարմացած են` չեն ճանաչում իրենց «բարեկամ» Ադրբեջանին, ու, ինչպես ասում են, ճակատագրական պահին է երեւում, թե ով է բարեկամ, որի հետ իբրեւ թե ջերմ, կառուցողական հարաբերություններ ունեին: Սա խոսում է այն մասին, որ փորձված աղվեսը երկու ոտքով է թակարդն ընկնում, խոսքը Ռուսաստանի նման հզոր ու փորձառու երկրի մասին է: Այս մասին կարելի է շատ երկար գրել, բայց…

Եթե Ռուսաստանը հետադարձ հայացք նետեր այս ամենին, գուցեեւ 44-օրյա պատերազմին էլ նայեր այլ կերպ, նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությանն էլ վերաբերվեր ուրիշ մոտեցմամբ եւ, ամենակարեւորը` չաներ այն հայտարարությունը, որ Արցախը ճանաչում է Ադրբեջանի կազմում, որից հետո հայ-ռուսական ու հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները կընթանային լրիվ այլ կերպ, եւ շատ իրողություններ կփոխվեին։

Ինչեւէ, եղածն արդեն եղել է, եւ այժմ կարելի է նաեւ որոշ բաներ փոխել, եթե այս իրադարձություններից դաս քաղեն: Նախ, եթե ՀՀ իշխանությունները փոխեն իրենց մոտեցումները ԵԱՏՄ-ի ու ՀԱՊԿ-ի նկատմամբ, գուցեեւ Հայաստանի ճակատագիրն էլ այլ շարունակություն ունենա, քանզի նեղացածությունը, խռովելը քաղաքական կատեգորիա չեն, եւ ՌԴ-ի նկատմամբ վերաբերմունքն էլ կարելի է փոխել` հանուն պետության շահերի:

Եվ կարծում ենք, որ ոչ մի անհնարին բան չկա` Ռուսաստանի կողմից Ադրբեջանի նկատմամբ ռազմավարության ու մարտավարության կտրուկ շրջադարձի պարագայում Հայաստանը կարող է շահած դուրս գալ, կարող է Ադրբեջանն էլ առաջվա պես ռիսկ չանի Հայաստանը թիրախավորելու եւ առիթներ փնտրելու, որ Հայաստանի վրա հարձակվի:

Այդ պարագայում նաեւ հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները կարող են որոշակիորեն փոխվել: ՀՀ իշխանություններն ու Հայաստանն էլ կարող են դուրս գալ այս նվաստացած, զիջողի, հանձնվողի, հոգով պարտվածի կարգավիճակից։

Անանիա ՄԱՂԱՔՅԱՆ