2008 թ. մարտի 1-ին Նիկոլ Փաշինյանի «հոգին փառավորվում էր», երբ ժողովուրդը ոստիկանների ձեռքից վահաններ ու մահակներ էր խլում, հիմա՝ ճիշտ հակառակը․ հոգին փառավորվում է, երբ ոստիկաններն են ժողովրդին մահակներով քշում, բերման ենթարկում:
«Հոգին փառավորվում» է նաեւ նրանից, որ իր կամքով հայ ժողովուրդը բաժանվել է երկու հակամարտող բանակների: Իսկ ազգը բաժանվել է Եկեղեցին ոչնչացնել ցանկացողների եւ Եկեղեցին պահպանել ցանկացողների ճամբարների: Առաջին բանակին ինքն է կառավարում, երկրորդին` ողջամտությունն ու հայրենասիրությունը:
«Հոգին փառավորվում» է, թերեւս, նաեւ նրանից, երբ հոգեւորականներն են բաժանվել երկու բանակի` իր կողմնակիցների եւ կաթողիկոսի կողմնակիցների: Առաջինները վախենում են ժողովրդի ցասումից, երկրորդներին ժողովուրդն է պաշտպանում:
«Հոգին փառավորվում» է, հավանաբար, նաեւ նրանից, երբ պետական պաշտոնյաներին, պետական բյուջեից սնվող, իրենից կախված մարդկանց հանում է իր չսիրած մարդկանց դեմ եւ կառավարության կաբինետից օնլայն հետեւում այդ կոնֆլիկտին:
«Հոգին փառավորվում» էր նաեւ այն ժամանակ, երբ Ազգային ժողովում իր ուսապարկերը հարձակվում էին ընդդիմադիր պատգամավորների վրա: Կամ` երբ անգրագետ ու չար մարդկանց մի խումբ` հերթական շրջիկ պատարագի ժամանակ իրեն դիմավորում է ծափերով, իսկ մեկ այլ խումբ` իր հրահանգով գնում է Էջմիածին եւ բղավում. «Վեհափառ, հեռացիր»:
Իհարկե, ոչ մի նորմալ մարդու, երկրի ղեկավարի, պետության մասին հոգ տանող պետական գործչի հոգին չէր փառավորվի այս տեսարաններից, եւ պարզ չէ, թե այս խժդժություններից, խառնակչությունից, ազգի մի մասին մյուսի դեմ հանելուց ինչու է նրա հոգին փառավորվում, բայց սա մի ողբերգական իրավիճակ է, որն այլեւս իրողություն է եւ որը մենք մեր ձեռքով ենք ստեղծել:
Արմինե Օհանյանի ֆեյսբուքյան էջից
Բաց մի թողեք
Թունավոր գրասենյակը․ Ինչպես է Սփյուռքի գործերի պատասխանատուն շարունակում թույն սրսկել․ Ճինպաշյան
Ստիպված եմ դիմել զգոնության կոչով․ Արշակ Սադոյան
Հայաստանի վարչապետի բռնաճնշումները մտահոգիչ են բոլոր քրիստոնյաների համար. Դենի Քրյուգեր