Յուրաքանչյուր բանական մարդ խաղաղություն է ուզում:
Արդյո՞ք Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի և ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Ջ. Թրամփի կողմից Վաշինգտոնում 2025 թվականի օգոստոսի 8-ին ստորագրված հռչակագիրը խաղաղություն է բերելու:
Չունեմ այդ լավատեսությունը մի քանի պատճառով՝
1). Ադրբեջանը պայմանավորվածություններ պահող չէ՝ վերջին թարմ հիմքը 09.11.2020թ. եռակողմ պայմանավորվածությունների խախտման փաստերն են.
2). Ռուսաստանի և Իրանի շահերի հետ այս գործարքը հակասություն է առաջացնում.
3). այս գործարքով չեն կարգավորվել Հայաստանի շահերից բխող մի խումբ հարցեր, որոնցից են օրինակ՝ գերիների վերադարձի, Արցախցիներից խլած տարածքները վերադարձնելու և անվտանգությունն ապահովելու հարցերը:
Չեմ անդրադառնում Հայաստանի տարածքով անխոչընդոտ ճանապարհ տրամադրելու մանրամասներին, միայն կնշեմ, որ այդ ճանապարհը պետք է Ադրբեջանին և Թուրքիային ու ոչ թե՝ մեզ:
Նույնիսկ Հայաստանի օրենսդրությամբ սերվիտուտի (ուրիշի հողամասից սահմանափակ օգտվելու իրավունքի) դեպքում օգտագործվող հողամասը կոչվում է ԾԱՌԱՅՈՂ գույք, իսկ մյուս սեփականատիրոջ հողամասը կոչվում է ԳԵՐԱԿԱ գույք (ներկայացված է որպես համանման օրինակ):
Այսինքն այս գործարքով Հայաստանի տարածքը դառնում է ծառայող տարածք Ադրբեջանի համար:
Հիշենք նաև 105 տարի առաջ մեր ազգի գլխին եկածը: Սևրի հաշտության պայմանագիրը ստորագրվել է 1920 թ օգոստոսի 10-ին Ֆրանսիայի Սևր քաղաքում:
Դա չխանգարեց, որպեսզի 1920 թվականի սեպտեմբերի 22-ին քեմալական Թուրքիան առանց պատերազմ հայտարարելու հարձակվի Հայաստանի վրա։
Հայաստանին չօգնեց նույնիսկ ԱՄՆ նախագահ Վիլսոնի կողմից 1920 թվականի նոյեմբերի 22-ին ընդունված վճիռը, որով, Հայաստանին էր տրվում ընդհանուր առմամբ 103.599 կմ² տարածք։
Ինչու այդ տարածքները չդարձան հայկական, ինչու ԱՄՆ-ն և հզոր մյուս պետությունները, որոնք նաև Սևրի պայյմանագրի կողմերն էին (օրինակ՝ Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա, Իտալիա, Ճապոնիա) չկարողացան Հայաստանին օգնել: Հայաստանը ստիպված խորհրդայնացվեց, որպեսզի փրկվի:
Արդյոք հիմա էլ նույն վտանգները մեզ չեն սպառնում:
Հ.Գ. Երբ ասեն, թէ՝ խաղաղութիւն եւ ապահովութիւն է, այն ժամանակ յանկարծակի կը հասնի նրանց կործանումը, ինչպէս լինում է յղի կնոջ երկունքը. եւ նրանք չեն փրկուելու։ (Թեսաղոնիկեցիներ 1 5:3)
Արա Զոհրաբյան
Բաց մի թողեք
«Ալիևը և Փաշինյանը Զելենսկու դժբախտության ճանապարհին». ԻՀՊԿ գեներալ
Կոչել «հաղթանակ» կամ թեկուզ «ձեռքբերում» ու հրճվե՞լ դրանով` ուղղակի դուրս է առողջ տրամաբանությունից
Ինչո՞ւ զարմանալ Նիկոլ Փաշինյանի ստերից, երբ «Արցախը Հայաստան է և վերջ» գոչելուց հետո հրաժարվեց Արցախից․ Կոստանյան