Իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը գրում է.
«Խորհրդային ժառանգության գրեթե ամեն բան սկսել է ներկայացվել բացասական երանգներով, բացի իրականում, թերևս, հենց ամենաբացասականից՝ հիմնականում նվազագույն ռազմավարական խորքի բացակայությամբ նույն այդ խորհրդային կայսրության գծած Հայաստանի սահմաններից։
Հենց այդ սահմաններն են հռչակվել «սուրբ կով», իսկ «խաղաղության բերկրանքը վայելելու» ամենաօրինակելի վայրը մի քանի տասնյակ մետրանոց ինչ-որ պատ է, որը ներկայացվում է աննախադեպ «հաղթության կամար»։
Բաց մի թողեք
Թունավոր գրասենյակը․ Ինչպես է Սփյուռքի գործերի պատասխանատուն շարունակում թույն սրսկել․ Ճինպաշյան
Ստիպված եմ դիմել զգոնության կոչով․ Արշակ Սադոյան
Մաղթում եմ, որ 2026 թվականը փոխի քո կյանքը դեպի լավը և բերի երազանքների իրականացում