Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանի թելեգրամյան գրառումը. «Այսօր Թեհրանում տեղի է ունեցել հրաձգություն Գերագույն դատարանի շենքում, որի հետևանքով սպանվել է Իրանում հայտնի երկու դատավոր:
Իրանում, իհարկե, տեղի են ունեցել ավելի ողբերգական իրադարձություններ, ահաբեկչություններ կամ սպանություններ, որոնցում հաճախ դիտարկվել է արտաքին ձեռք: Վերջին աղմկոտը, օրինակ, Իրանի նոր նախագահ Մասուդ Փեզեշկիանի երդմնակալությունից ընդամենը ժամեր անց ՀԱՄԱՍ-ի առաջնորդի սպանությունն էր Թեհրանի իր հյուրանոցային կեցավայրում, որը ժամանել էր երդմնակալությանը մասնակցելու համար:
Այսօր տեղի ունեցածն ահաբեկչությո՞ւն է, թե՞ այլ մոտիվներ կան, դեռ մանրամասներ շատ հայտնի չեն, սակայն միանգամից ուշադրություն է գրավում այն, որ աղմկոտ այդ միջադեպը գրանցվում է Մոսկվայում ռուս-իրանական ռազմավարական համապարփակ գործընկերության պայմանագրի ստորագրումից մեկ օր անց:
Ընդ որում, այդ առնչությամբ արժե նկատել նաև, որ պայմանագիրը իր մեջ ներառում է նաև ներքին իրավիճակներին առնչվող դրույթ: Մասնավորապես, դրանում նշվում է, որ պայմանագրի կողմերը ապահովում են փոխգործակցություն հասարակական կարգի պահպանության և հանրային անվտանգության, ինչպես նաեւ կարևոր պետական օբյեկտների պահպանության և զենքի շրջանառության հանդեպ պետական վերահսկողության հարցում:
Ըստ էության, այս դրույթը թերևս հենց «այն մասին» է, ինչ, օրինակ տեղի է ունեցել Իրանի Գերագույն դատարանում:
Ընդհանրապես, շատ է խոսվում Իրանի ներքին խոցելիության մասին: Եվ իհարկե այդ առնչությամբ կան ոչ միայն խոսակցություններ, այլ նաև որոշակի պարբերականությամբ բռնկվող օրինակներ:
Ի՞նչ է նշանակում ռուս-իրանական պայմանագրում վերը նշածս դրույթն ու դրա շուրջ փոխգործակցությունը: Ի՞նչ մեխանիզմներ են այդտեղ դիտարկվում: Արդյո՞ք «պետական օբյեկտների պահպանության» թեման այն մասին է, որ Ռուսաստանը որոշակի դեր ստանձնի Իրանի միջուկային օբյեկտների անվտանգության հարցում, այդ թվում գուցե միջուկային սպառազինության պահպանության օբյեկտների:
Իսկ, ընդհանրապես արդյո՞ք Իրանը Մոսկվային կներգրավի, այսպես ասած, ներքին անվտանգության բարձրացման հարցերում»:
Բաց մի թողեք
Հնարավորին չափ բաց խոսակցություն սկսել մեր ներհասարակական իրողությունների մասին
Իրական Հայաստան էիր ուզում, դե ստացիր Իրական Հայաստանը
Ադրբեջանը դրան երբեք չէր կարող հասնել, եթե չունենար Փաշինյանի պես հենարան. Հայրապետյան