Մարտունակ եւ ուժեղ բանակը ոչ թե պատերազմի, այլ խաղաղության գործիք է

Եթե չեմ սխալվում, կարծեմ՝ ժամանակին Չերչիլն է ամերիկացիների մասին ասել, որ նրանք, ի վերջո, գտնում են խնդրի ճիշտ լուծումը: Բայց դա նրանք անում են մնացած բոլորը փորձելուց հետո:

Հիմա Նիկոլինն է: Այս մարդը, որը յոթ տարի նաեւ այս երկրի վարչապետն ու գերագույն գլխավոր հրամանատարն է, ամենավերջում, իհարկե, կգտնի խնդրի ճիշտ լուծումը: Բայց նա դա կանի մյուս բոլոր սխալները թույլ տալուց հետո: Դա է այդ մարդու գործելակերպը, այդպիսին է նրա բնույթը:

Տեսեք, նա սխալվեց, երբ իշխանության գալուց հետո տիրապետելով Հայաստանի ու Ադրբեջանի տնտեսությունների ու բանակների մասին ամբողջական ինֆորմացիային, հրաժարականի թուղթը ձեռքին չեկավ Հանրապետության հրապարակ ու ժողովրդին չասաց, թե ինքը գտնում է, որ պետք է գնալ ցավոտ զիջումների, եւ եթե ժողովուրդը համաձայն չէ իր հետ, ապա պետք է ընդունի իր հրաժարականը:

Նա այդպես սխալվեց նաեւ, երբ Արցախի՝ ինը ամիս շրջափակված լինելու ժամանակ Մինսկի համանախագահների ու Ադրբեջանի հետ Սյունիքում «ճանապարհը» Լաչինի «միջանցքի» հետ փոխանակելու մասին բանակցելու փոխարեն փորձեց մեղավորներ գտնել:

Սխալների այս շարքը, իհարկե, կարելի է շարունակել, բայց բավարարվենք միայն այսքանով ու դառնանք մեր այսօրվա խնդիրներին:

Այս առումով այն, ինչն ինձ հատկապես զարմացրեց, այն էր, որ վաշինգտոնյան փաստաթղթերի տակ թանաքը դեռ չչորացած, Փաշինյան Նիկոլը կառավարության նիստում արդեն իսկ խոսում էր պաշտպանական ծախսերը չավելացնելու եւ անգամ դրանք կրճատելու մասին:

Միակ բանը, որն այսքանը լսելով անցավ իմ մտքով, թերեւս, այն էր, որ այս մարդն այդպես էլ չի կարողանում հասկանալ, որ Հայաստանի անվտանգությունն ինչքան պատերազմով, այնքան էլ նախաստորագրված պայմանագրով անվտանգություն չէ: Հայաստանի անվտանգությունն այս իմաստով ավելի շատ արդյունավետ տնտեսություն եւ ուժեղ ու մարտունակ բանակ ունենալու մասին է:

Իհարկե, ուժեղ ու մարտունակ բանակի մասով պետք է արձանագրենք նաեւ, որ ուժեղ եւ մարտունակ բանակն այլ երկրի դեմ պատերազմ սկսելու համար չէ, որ Հայաստանին պետք է: Այն մեզ պետք է, որովհետեւ մեր պատմությունը մեզ սովորեցրել է, որ մարտունակ եւ ուժեղ բանակը ոչ թե պատերազմի, այլ խաղաղության գործիք է, որովհետեւ մենք համոզվել ենք, որ ուժեղ ու հարցեր լուծող բանակի խնդիրը ոչ թե պատերազմը, այլ՝ խաղաղությունն է:

Իսկ մենք խաղաղություն սիրող ու խաղաղության հարգն իմացող ժողովուրդ ենք: